Wayman Mitchell
Op 9 oktober 1929 werd Wayman Mitchell geboren, in een wereld van economische
depressie en leegloop van kerken. Hij groeide op in Prescott, Arizona, en in zijn jeugd
groeide hij op in een gebroken gezin. Na zijn diensttijd trouwde hij met zijn vrouw
Nelda en nadat hun eerste kind aan longontsteking was overleden, zetten beiden hun
eerste aarzelende stappen richting God. Dit werd al gauw een sleur en pas toen
Mitchell op zijn geloof werd aangevallen door een Mormoon, realiseerde hij zich zijn
eigen verantwoordelijkheid in het kennen van Gods Woord. Toen hij daarop de
bijbel ging bestuderen, ontdekte hij de verlossende kracht van het bloed van Jezus
Christus.
Heilige Geest
Tijdens een kerkdienst in 1955 werd Mitchell na een bekeringsgebed vervuld met de
heilige Geest en hij begon, net als de apostelen op de pinksterdag, in andere tongen
te spreken. Dit was een geheel nieuwe en overweldigende ervaring voor hem, want het
feit dat hij bijna niets wist over de heilige Geest en het spreken in tongen, bewees dat
God met hem aan het werk was. Op dat moment kreeg hij een profetie over dat God
zou gaan bewegen “in de landen van de wereld en de eilanden van de zee”.
Roeping
Na deze dienst was Mitchell niet meteen de man van de grote opwekkingsbeweging,
hij stopte de eerste maanden zelfs niet eens met roken. Maar God was met hem
aan het werk. Zijn roeping om te preken kwam korte tijd daarna en toen hij met zijn
voorganger daarover sprak, gaf deze hem het advies naar een bijbelschool te gaan.
Bijbelschool
Toen Mitchell op de bijbelschool kwam, bleek dat helemaal niet hetgeen te zijn wat hij
zich ervan had voorgesteld. In plaats van er te leren hoe je zondaren tot bekering
brengt, kreeg hij allerlei bestuurlijke theorieën en religieuze doctrines voor zijn kiezen.
Het was zelfs zo erg dat velen in de faculteit van de school neerkeken op Goddelijke
genezing, de gaven van de heilige Geest en de opwekkingsbediening. Uiteindelijk
kreeg hij op de school wel een fundamentele kennis van Gods woord, maar praktisch
was hij onvoorbereid op de dagelijkse realiteit van het leven.
Opwekking
Na de bijbelschool kreeg Mitchell zijn eerste bediening als jeugdpastor van een kerk
in Phoenix. Het enige wat hij daar bereikte, was dat de religieuze mensen woedend
werden, omdat hij tegen de jeugd preekte over zonde. En dat nog wel in bijzijn van
hun vriendjes. Gelukkig kwam er snel een aanbieding om een kerk over te nemen
in het plaatsje Wickenburg, een kerk met een problematisch verleden. Hier leerde
hij veel dingen van evangelisten en andere pastors over het krijgen van opwekking
en hij ontdekte geestelijke waarheden die sleutels bleken te zijn voor kerkgroei.
Visie
Na deze kerk werd Mitchell van de ene ‘probleemkerk’ naar de volgende gestuurd,
elke keer om het puin te ruimen. De leiding van het kerkgenootschap zag hem als
een ‘boertje’ die ze nooit een volwaardige kerk zouden geven, maar die wel goed
genoeg was problemen op te lossen die door anderen waren veroorzaakt. En met de
tijd kreeg Mitchell een andere visie dan de leiding. Hij voelde absoluut geen
verplichting om de ‘gevestigde machten’ te plezieren en hij kwam er achter dat
programma’s niet de manier zijn om mensen te winnen. De leiding was altijd gefocust
geweest op dingen als zondagsschool en christelijke kampen, maar Mitchell zag dat
dit niet meer was dan ondersteuning van de kerk, niet het middelpunt van de
bediening. Ook het principe om jonge mannen naar de bijbelschool te sturen, werd
spoedig door Mitchell herzien. Een paar mannen die vurig begeerden om iets voor
God te kunnen betekenen, kwamen uitgeblust en geestelijk dood van de bijbelschool
terug. Vanaf dat moment besloot Mitchell de mannen zelf te trainen in de praktijk.
Prescott, Arizona
Toen werd Mitchell een andere ‘probleemkerk’ aangeboden en in 1970 nam pastor
Wayman Mitchell deze kleine kerk over in Prescott, Arizona. Deze kerk van 35 mensen
had daarvoor vele problemen doorstaan, maar Mitchell vond hier mensen die zich
bruikbaar opstelden en naar zondaren wilden uitreiken.
Jesus People
In die tijd was er een grote opwekking gaande onder de hippies en hieruit ontstond
de ‘Jesus People’ beweging. Deze ‘Jesus People’ begonnen met duizenden tegelijk
door de straten te marcheren, vertelden iedereen dat Jezus hun hart veranderd had
en dat Hij hen vrij gemaakt had van drugsverslaving, leegte en doelloosheid. Zelfs
enige grote kranten in de Verenigde Staten schreven hierover. ‘Time Magazine’
verklaarde: “Jezus leeft volop in het radicale geestesvuur van een groeiend aantal
jonge Amerikanen Dit is hun boodschap: de bijbel is waar, er gebeuren wonderen”
(Time Magazine, 21 juni 1971). ‘Het Beste’ verhaalt over samenkomsten in Houston,
Texas waar 11.000 jonge mensen naar voren gaan om zich te bekeren en voor Jezus
te gaan leven (Reader’s Digest, maart 1972). Prescott lag in die tijd op een drukke
hippie-route en de kerk bereikte veel hippies met het evangelie.
Uitbreiding
Mitchell trainde de mensen in de Prescott-kerk op basis van zijn ervaring en
uiteindelijk was het zo dat de kerk in Prescott in staat was om enkele van deze
mannen naar andere steden te sturen om daar nieuwe kerken te beginnen. Zo was
de basis gelegd voor een beweging die steeds grotere vormen aannam. De kerken
die vanuit Prescott waren uitgestuurd, werden met de tijd sterk genoeg om zelf weer
echtparen uit te sturen naar andere steden. Mitchell kreeg geregeld open deuren
om ook in het buitenland aan het werk te kunnen en al gauw gingen er mannen
naar onder andere Mexico, de Filippijnen en Australië om kerken te planten.
NEDERLAND
De open deur in Nederland was er in 1978 in de vorm een kleine bijbelstudiegroep
in Steenwijk. De groep bestond uit ongeveer 30 personen en verlangde naar een
pastor. Één van de discipelen nam toen de leiding op zich. Mitchell steunde hem in
het bouwen van de kerk en haalde hem regelmatig over naar de halfjaarlijkse
bijbelconferenties die in Prescott worden gehouden. Zo werd de visie van de CFM (Christian Fellowship Ministries) in de Nederlandse fellowship ingeplant. De kerk verhuisde vervolgens naar Zwolle en begon daar te groeien. Uiteindelijk was ook deze kerk sterk genoeg om
mannen uit te sturen naar andere steden. Daarnaast nam Evangeliegemeente
De Deur in Nederland ook de verantwoordelijkheid op zich voor een halfjaarlijkse
Europese bijbelconferentie.
Evangelie Gemeente De Deur
De CFM-kerken in Nederland dragen de naam “Evangelie Gemeente De Deur”.
Mensen komen niet naar Evangelie Gemeente De Deur, omdat ze deze kerk
leuker vinden dan een andere kerk. Ze komen omdat ze door de prediking in
een persoonlijk contact met Jezus Christus zijn gebracht, en omdat De Deur
nog steeds vasthoudt aan de visie en opdracht om het evangelie te verkondigen
door middel van discipelschap, evangelisatie op straat, muziek, drama, en het
uitsturen van echtparen in het zendingsveld.
Op dit moment heeft De Deur in Nederland ongeveer 50 kerken. Buiten Nederland
heeft de Nederlandse fellowship 23 kerken in: Zuid Afrika, China, Peru, Suriname,
Curaçao, Bonaire, Belgie, Portugal, Slowakije, India, Polen, Aruba en Rwanda.